Gras

Grasveld.

Gras is een ruim begrip, er zijn vele soorten. Gras is het hoofdvoedsel van konijnen. Het wordt veel in gedroogde vorm gegeven, hooi. Maar ook vers kun je gras aan konijnen voeren.

Veel van onze huisdierkonijnen zijn het eten van vers gras niet gewend. Zet dus niet zomaar een konijn op een grasveld of bied een heleboel vers gras aan, dan zullen ze flink diarree en misschien zelfs heftige gasbuiken krijgen. Ze moeten het dus wel leren eten en veel van onze huisdierkonijnen hebben dat niet van klein af aan geleerd.
Zeker in het voorjaar is het gras eiwitrijk en kan dat veel darmproblemen geven. Ga er dus voorzichtig mee om en laat ze niet zomaar uit het niets veel gras eten.

Gras in een konijnenverblijf is meestal geen succes omdat de konijnen er sneller van eten dan het kan groeien. Sommige konijnenbaasjes zaaien grasmengsels die geschikt zijn voor konijnen in plantenbakken en bieden die afgewisseld aan in de konijnenren of zij plukken het gras dagelijks uit de tuin. Pluk niet zomaar in het wild. Daarmee kun je konijnenziektes en parasieten overbrengen.

Over het algemeen bevat gras lekker veel vezels. Afhankelijk van de soort ongeveer 20-25%, het bevat niet te veel eiwit, gemiddeld 15% en weinig vet, 2-3%. Dat is goed voor de spijsvertering en het afslijten van het gebit van konijnen.

Gras is een verzamelnaam voor de plantensoorten uit de grassenfamilie. Dat is echt een hele uitgebreide familie met vele soorten. Grassoorten die je veel tegenkomt in de voeding voor konijnen zijn bijvoorbeeld veldbeemdgras, timothee gras, engels raaigras, weidegras, rood zwenkgras, beemdlangbloem en kropaar. Ook luzerne of alfalfa kom je vaak tegen in konijnenvoeding, dat is echter wel een eiwitrijk gras. Ook de stengels van graansoorten zijn grassen. De stengels van tarwe, mais, gerst, rogge en haver zijn gewoon grassoorten en eetbaar voor konijnen. De zaden van deze soorten zijn echter niet goed geschikt voor konijnen. Konijnen zijn echte bladeters, zaden hebben voor konijnen hele scheve verhoudingen in voedingsstoffen en kun je beter zo veel mogelijk vermijden.

Mag een konijn gemaaid gras eten?


Nee. Gemaaid gras mag je echt niet voeren, dat kan hele hevige gasbuiken geven. Dat is enorm veel gekneusd en gaat heel snel broeden. Er zijn konijnen aan gestorven, dus doe het echt niet. 

Hoe maak je zelf van gras hooi voor konijnen?


Het is niet zo simpel als het klinkt om hooi te maken van je eigen gras. Er komt meer bij kijken dan je denkt! En als het mis gaat, kunnen jouw konijnen er echt goed ziek van worden.

Als je echt een veld wil inzaaien met als doel om hooi te maken voor konijnen kun je beter een weidemengeling voor paarden inzaaien. Een siergazon of speelgazon bestaat meestal maar één of twee soorten gras. Daardoor ook niet geschikt om als hoofd-hooi te dienen. Daarvoor kun je beter een meer gevarieerd grasveld hebben met meerdere grassoorten en eetbare kruiden er tussen.
Daarbij, gras is geen voedsel voor mensen. En dat maakt dat er een hoop pesticiden in gebruikt mogen worden. De meeste graszaden zijn met chemische middelen behandeld, graszoden al helemaal. Niet geschikt voor voedsel dus. Een gazon zou ouder dan 3 jaar moeten zijn en ook echt in die periode niet bemest moeten worden met kunstmest, voor je er je konijnen van kan voeren. 

Als je een geschikt grasveld met gemende grassoorten hebt, kan het beginnen. Je moet wel eerst je gras goed laten groeien. Geen kort gemaaid gazonnetje waar je elke week overheen gaat met een grasmaaier. Daarbij, als je met een consumentenmaaier je grasveld maait is je gras meestal echt heel fijn gehakseld, en daardoor eigenlijk al niet geschikt om hooi van te maken. Je zou je veld met een zeis kunnen maaien. En dat kunnen drogen. Maar er zijn niet zo veel mensen meer die dat kunnen. Er zijn wel cursussen in te volgen.

Als je dan zo ver bent dat je geoogst hebt van geschikt gras, dan komt het proces van het hooi maken. Het is wat afhankelijk van de weersomstandigheden hoe lang het moet drogen. In eerste instantie laat je het buiten drogen.  Je moet het regelmatig omgooien zodat er lucht bij kan. Heb je pech met slecht weer? Dan kan het langer zijn of kan de oogst zelfs mislukken, te veel vocht geeft schimmels.  Meestal is het na 1 a 2 weken wel genoeg gedroogd om tot een baaltje te maken of in een net te stoppen en het op te slaan. Maar dan moet je nog 6-8 weken wachten voor het gevoerd kan worden. In die eerste weken is er te veel kans dat het hooi gaat broeien. Het is dan nog steeds niet geschikt om aan konijnen te voeren. Let ook op, hooibroei kan er zelfs voor zorgen dat het hooi tot zelfontbranding komt. Als de temperatuur van het hooi verder oploopt dan 65 graden kan het brandgevaar geven.

Na die 6-8 weken, als het voldoende gedroogd is, kun je beginnen met het voeren van je eigen gemaakt hooi. Het is wel aan te raden dit rustig aan te wennen. Het kan spijsverteringsproblemen geven omdat het anders is dan het oude, in de winkel gekochte hooi. Het hooi is pas geschikt om te voeren als het minimaal 80% droge stof bevat. Er zijn bedrijven waar je een ruwvoeranalyse kan laten uitvoeren om te controleren of dit al het geval is.

Voer je hooi het liefst binnen een jaar op. Dat geldt voor alle soorten. Het is niet dat hooi na een jaar slecht wordt, maar het verliest langzaam de voedingswaarde. Oud hooi heeft maar weinig voedingsstoffen. Of het nou uit de winkel of de eigen tuin komt, het advies is om hooi altijd binnen een jaar op te maken.