Paardenbloem is een kruid dat heel veel aan konijnen gevoerd wordt. Paardenbloem kan vers of gedroogd aan konijnen worden gegeven.
Paardenbloem bevat de bitterstof taraxine, die zorgt voor de geneeskrachtige werking. Paardenbloem heeft een positief effect op de lever en nieren en wordt ook veel gegeven aan konijnen met gewrichtsklachten. Verder bevat paardenbloem vitamine A, C, K, D en B – complex, mineralen en proteïnes.
Alle delen van de plant hebben een geneeskrachtige werking, en mogen aan konijnen gevoerd worden: de bloem, de stengel, het blad en zelfs de wortel. De bladeren kun je geven aan konijnen met hartproblemen, gewrichtsproblemen en nierproblemen. De wortels zijn goed voor de lever en voor de spijsvertering.
Paardenbloemwortels bevatten inuline. Inuline is een koolhydraat, maar word langzaam verteerd. Het wordt als een prebiotica gezien, een stofje wat de groei van gezonde bacteriën in de darmen van konijnen zou kunnen bevorderen. Er is echter geen wetenschappelijk bewijs dat prebiotica bij konijnen ook zo werkt, bij konijnen werken dingen namelijk vaak net even anders dan bij andere diersoorten. Toch zijn er konijnenbaasjes die verschil merken, en het kan weinig kwaad te proberen als je opties beperkt zijn.
Als je paardenbloem als kuur wil voeren, geef het dan zes weken aan één stuk. Dat zorgt er voor dat de darmen geactiveerd worden, het konijn alles optimaal verteert en alle afvalstoffen verzamelen zich dan via de nieren in de urineblaas, waarna ze uitgeplast worden. Paardenbloem werkt dus wel vochtafdrijvend, maar onttrekt geen kalium aan het lichaam, wat veel andere natuurlijke vochtafdrijvers wel doen. Paardenbloem bevat juist van zichzelf veel kalium en vullen zo aan wat het lichaam verliest.
Paardenbloem bevat wel veel calcium. Dat maakt het gelijk een dilemma voor mensen met konijnen met nierproblemen. Het heeft zowel positieve eigenschappen voor de nieren, als het nadeel dat het rijk is aan calcium. Het advies is dus om paardenbloem niet dagelijks te voeren aan konijnen met nierproblemen, maar als je het geeft het als een kuur van een aantal in te zetten, en daarna weer te stoppen met het voeren.
Paardenbloem kun je het best plukken in het voorjaar, voor de bloei, dan is het het minst bitter. Vers kun je het meestal in april-mei vinden. In de herft kun je de wortel oogsten, die is rijk aan inuline.
Weetje: Wist je dat paardenbloemblad vroeger door mensen als groente gegeten werd onder de naam molsla?